Trudno wybrać trzy najpoważniejsze kryzysy wizerunkowe mijającego roku. Kiedy przeanalizowałem to, co działo się w ostatnich dwunastu miesiącach w obszarze kryzysowym naliczyłem kilkanaście sytuacji, które zasługują na wspomnienie.

Można je natomiast podzielić na trzy grupy.

Pierwsza z nich to kryzysy zogniskowane wokół działań (około)politycznych.

Zarobki szefowej PR w Narodowym Banku Polskim wzbudziły emocje nie tylko ludzi w branży. I nie tylko ze względu na kwoty oraz arogancki momentami sposób komunikacji zarządu banku, ale też przez całą „warstwę wizualną” tej sprawy, która idealnie oddawała prawdę powiedzenia „obraz mówi więcej niż tysiąc słów”.

„Wieżowce Kaczyńskiego”, a więc wyciągnięte na światło dzienne kulisy negocjacji pomiędzy liderem partii rządzącej, a austriackim biznesmenem dotyczące budowy wartych 1,3 mld złotych dwóch wysokościowców uświadomiły nam wszystkim, jak trudna jest branża nieruchomościowa.

Kiedy wydawało się, że trudniej dla niektórych być już nie może „Pancerny Marian”, bo taki przydomek nosi Marian Banaś, prezes NIK, najpierw udowodnił, że „potrafi w biznes”, a potem – nie dając się (przynajmniej na razie) odsunąć od stanowiska, że nadany mu przydomek nie mógł wziąć się znikąd.

Przy tym wartko wpływające ścieki do Wisły na wysokości Warszawy, czy dla odmiany nadal niepływający jacht Polskiej Fundacji Narodowej to już pestka.

Druga grupa to kryzysy o charakterze biznesowym. I tym korporacyjnym, i tym najpopularniejszym, czyli produktowym.

Zaczynając od tych ostatnich „najlepiej” wypadł w tej kategorii Burger King, ze swoją bezmięsną kanapką (ale jak potem zastrzegł nie wegetariańską), do której roślinnego burgera smażono na tym samym ruszcie, co wersję mięsną, co zirytowało wegetarian. Jednego na tyle mocno, że sprawa trafiła do sądu (i de facto to spowodowało, że o Burger Kingu zrobiło się w tym kontekście głośno).

Pozostając w tych klimatach poważny kryzys w 2019 roku zanotowała polska branża mięsna, kiedy po reportażu Superwizjera „Chore bydło kupię” okazało się, że w jednej z ubojni kwitnął biznes bazujący na skupie i uboju chorych krów, których mięso trafiało potem do sprzedaży. Afera była głośno komentowana na rynkach zagranicznych, gdzie trafia wiele polskiej wołowiny.

W obszarze korporacyjnym sytuacji kryzysowej doświadczył producent okien „Drutex”. Spór prywatny w rodzinie właścicieli przeniósł się na firmę, gdzie postanowiono sprawdzić kto pozostaje „głową rodziny”.

Trzecią „grupę kryzysową” tworzą sytuacje o podłożu światopoglądowym.

IKEA została oskarżona o zwolnienie pracownika za cytowanie Biblii i krytykę pomysłu “dnia solidarności z osobami wykluczonymi, z LGBT”.

2019 rok był już drugim rokiem kryzysowym dla Stowarzyszenia „Wiosna”. Walka o władzę w Stowarzyszeniu niepokoiła wszystkich tych, którym bliska jest idea akcji „Szlachetna Paczka”.

Na zakończenie wspomnę, bo tak należy w tym zestawieniu, o „Tylko nie mów nikomu” Tomasza i Marka Sekielskich, pozostawiając ten wątek bez dalszego komentarza.

Wypowiedź Michała Sobiły, dyrektora zarządzającego Icon Strategies, wraz z opiniami wybranych ekspertów PR została opublikowana w artykule portalu Wirtualnemedia.pl: https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/kryzysy-wizerunkowe-2019-roku-podsumowanie-opinie_1/page:2